Kościół Komturialny w Nieder-Weisel

Kościół Komturialny w Nieder-Weisel jest jedynym kościołem będącym własnością Baliwatu Brandenburskiego Rycerskiego Zakonu św. Jana Jerozolimskiego i jego duchowym centrum. Zbudowano go w XIII wieku jako część joannickiej komandorii.
Pierwsza wzmianka o rycerzach św. Jana w Nieder-Weisel pochodzi z 1245 r. Dzięki hojności rodów Münzenberger, Falkensteiner, Solms i burgrabiego Friedberga Ruperta von Carbena rycerze otrzymali w posiadanie okoliczne tereny zdobywając tym samym znaczne wpływy w regionie.
Na początku XIX w. majątki Zakonu Joannitów i Zakonu Maltańskiego na terenie Niemiec zostały skonfiskowane. Teren wokół kościoła wrócił do joannitów w 1868 r.
Kościół Komturialny jest jednym z niewielu kościołów w Niemczech posiadających dwie kondygnacje. Nad trójnawową, czteroprzęsłową salą kościelną znajdowała się bowiem sala szpitalna. Po zachodniej stronie znajduje się przedsionek, do którego boków nie dobudowano wież. Do wąskiego boku wschodniego dostawiono trzy apsydy, z czego od zewnątrz widoczna jest jedynie środkowa, w której znajduje się ołtarz. Mniejsze, zewnętrzne absydy wkomponowano w ścianę frontową. Trzy okrągłe otwory w stropach umożliwiały pacjentom wzięcie udziału w nabożeństwie.
Halowy plan kościoła pozwala datować czas jego budowy na XIII w., choć budowla wykazuje pewne podobieństwa do starszego kościoła klasztornego w Ilbenstadt. Obydwie świątynie najprawdopodobniej są przykładem lokalnej, romańskiej tradycji budowlanej.
Niestety, oryginalne wyposażenie kościoła, w tym malowidła ścienne i sufitowe, zaginęły po 1800 roku.